Adam
kadını sever
Adam kadınla aynı yolda yürür mutlu olur
Kadının gözlerinde Ege’nin zeytinleri vardır
Adamın yüreği Akdeniz kadar sıcaktır
Adam kadına sarılır dünya durur
Adam sever kadın uzaklaşır
Adamın adımları aşka atılırken
Kadının adımları vazgeçmek üzerinedir.
Adam bir mektup yazar kadına
Adam gözyaşlarıyla ıslatır zarfı
Adamın ellerinden mektup düşer
Adam kadını çok sever
Kadın adamdan vazgeçer…
Adam kadınla aynı yolda yürür mutlu olur
Kadının gözlerinde Ege’nin zeytinleri vardır
Adamın yüreği Akdeniz kadar sıcaktır
Adam kadına sarılır dünya durur
Adam sever kadın uzaklaşır
Adamın adımları aşka atılırken
Kadının adımları vazgeçmek üzerinedir.
Adam bir mektup yazar kadına
Adam gözyaşlarıyla ıslatır zarfı
Adamın ellerinden mektup düşer
Adam kadını çok sever
Kadın adamdan vazgeçer…
“Vazgeçen
sevgilim,
Unut
diyorsun, unutmak acı bir eylem bilmez misin? Ben kendimi unuturum, kaç yaşında
olduğumu unuturum da seni unutmam. Bir türkü gibi dilimde tütersin. Elbette
vazgeçmeli insan birçok şeyden… Kimi zaman denizden veya gökyüzünden… Şimdi
gök, senin yüzünken ben vazgeçebilir miyim senden? Unutur muyum hiç seni? O
kısa saçlarının rüzgara boyun eğişini…
Vazgeçen
sevgilim,
Unut
diyorsun bana, beni… İnsanın ezberinde olan bir şiir unutulur mu? Gözlerindeki
dizelerden vazgeçer mi gözlerim? Vazgeçer mi gülüşündeki çiçeklerden? Ay
ışığından vazgeçerim de bir senden vazgeçmem. Varsın olsun sen vazgeç
sevdamdan, beni sevdanla baş başa bırak…
Vazgeçen
sevgilim,
Kırık
mektuplardan parçalarımı topluyorum. Nedir unutmaya meyil ettiğin bunca nefret?
İçimdesin sana batan kırıklar olduysa beni affet… Kırık bir mektup, yarım ve
yaralı dizeler içinde bir ben… Baş belası bir salgın başımızda ölüm ile nöbet
tutuyor. Seni sokak sokak gezmek istiyor kalbim fakat bu ülkemde yasak. Şimdi
senin sokağında renkli merdivenler yanında açmıştır çiçekler, onlara aşkla bak…
Vazgeçen
sevgilim,
Aşkla
bak açan çiçeklere ve onlara bakmaktan vazgeçme. Benim senden vazgeçmeyişim
gibi gülüşün hala bende. Bana sarılışın… Unut, vazgeç diyorsun bana. Nasıl
aklımdaysa iki kere ikinin dört ettiği, nasıl aklımdaysa felsefenin Thales ile
başladığı işte öyle aklımdasın. Ben kendimi unuturum seni unutmam. Sakladım
kalbimin en derinine saklımdasın. Ve sen ezberimdeki şiir, mısralarımdasın…”
Adam
bıraktı kalemi
Sildi gözlerinden akan yaşları
Masanın üzerindeki ilaçları attı ağzına
Geceye uyak düştü vazgeçen sevgilinin saçlarını
Adam uzandı yatağına gözlerini kapadı
Adam derin uykuda sabaha uyanamadı…
Sildi gözlerinden akan yaşları
Masanın üzerindeki ilaçları attı ağzına
Geceye uyak düştü vazgeçen sevgilinin saçlarını
Adam uzandı yatağına gözlerini kapadı
Adam derin uykuda sabaha uyanamadı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder