CENNET

Bilinmez bir diyar gözlerin
Ege dağlarında tomurcuk halinde çiçeksin
Koklamak isterim her zaman seni bilmezsin
          Cennet’in kokusunu boynunda gizlersin

Ben gökyüzünde ay ışığı eşliğinde
Yazarım canlanır yazarlığım
İlhamım olur gülüşlerin
Ey benim karanlık gecem
Seni ben kendime yıldız bilirim…

Sen ayrı bir şehirde ben şiirlerdeyim
Gözlerin beni arayacak olursa dizelerdeyim
Gönül doktorum, hayat felsefem, geleceğim
Tanrı’nın yazdığı en özel şiirsin
Sen gülünce boyun eğer şairler bilir misin?

Yosun yeşili sarmaşık gibi
Sarılmak isterim sana sımsıkı ve doya doya
Ellerin sarsın bir zincir gibi beni
Ey benim gönül bahçem, bahar ayım
Gökyüzü altındaki yeryüzü kadar güzelsin
Ve sen bahçemdeki en güzel çiçek;
      Cennet'in kokusunu boynunda gizlersin…